Κείμενο συνέντευξης τύπου για την κατάσταση, τα προβλήματα των εργαζομένων, τις θέσεις της Α.Δ.Ε.Δ.Υ.

Η Α.Δ.Ε.Δ.Υ. στη σημερινή της συνέντευξη τύπου τόνισε τα εξής :

•1. Η κατάσταση στη χώρα είναι περίπλοκη και το περιβάλλον γίνεται όλο και πιο απειλητικό. Η μετεξέλιξη της χρηματιστηριακής κρίσης σε πιστωτική και τώρα σε δημοσιονομική, οι νέοι κύκλοι μεταμόρφωσής της, αυξάνουν, βαθαίνουν, επεκτείνουν τις κοινωνικές επιπτώσεις. Η ανεργία, η πτώση του βιοτικού επιπέδου, η συρρίκνωση των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων, είναι ήδη τα έντονα και εξελισσόμενα χαρακτηριστικά της. Οι μύθοι, οι αυταπάτες καταρρέουν μαζί με το νεοφιλελεύθερο μοντέλο. Η κρίση είναι συστημική, είναι κρίση ολόκληρου του συστήματος.

•2. Στην περίπτωσή μας η κρίση οξύνεται και εκδηλώνεται πολύμορφα εξαιτίας της ύπαρξης και «συστημικών φαινομένων» στο πολιτικο-οικονομικό-κοινωνικό σύστημα. Από τα κομματικοπελατειακά πλέγματα έως τη διαφθορά, από τη Δημόσια Διοίκηση, την ιδιωτική οικονομία και αγορά έως την κατάσταση των κοινωνικών υπηρεσιών, η διαμεσολάβηση παράγει αναποτελεσματικότητα στις δημόσιες πολιτικές, ιδιωτική αυθαιρεσία, παρακμιακή πορεία.

•3. Τις τελευταίες ημέρες έχει ενταθεί μια δημόσια συζήτηση για τη λήψη ή όχι μέτρων. Το ουσιαστικό και πραγματικό δίλλημα είναι στο ερώτημα ποια μέτρα, τι είδους, περιεχομένου και κατεύθυνσης. Αρκετοί αναζητούν συμβολισμούς, μηνύματα «νέας θυσίας για να εξευμενιστούν οι Θεοί των αγορών» και η Ιφιγένεια έχει βρεθεί: οι μόνιμα ύποπτοι, το δημόσιο, οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι. Το ιρλανδικό θαύμα που χρεοκόπησε ως μοντέλο ανάπτυξης, τώρα προτείνεται ως μοντέλο εξόδου από τον κίνδυνο της χρεοκοπίας ! Λείπουν κάποιες δεκάδες δις και προτείνεται η αναπλήρωσή τους με τα 250-300 εκατομμύρια της εισοδηματικής πολιτικής ! Αρκούν ; Η απάντηση είναι όχι, «αλλά θα παρθούν και άλλα μέτρα, θα πληρώσουν όλοι» η εύκολη ανταπάντηση. Γνωστό κι από παλιά το παραμύθι έστω κι αν τώρα έχει και … δράκο, τον 13^ο και 14^ο μισθό.

Το δίλημμα και το ερώτημα είναι συγκεκριμένο : εύκολες, επιδερμικές, πολιτικές μείωσης των μισθών, των συντάξεων, των κοινωνικών δαπανών, της περικοπής εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων;

Ή οι δύσκολες και συστημικές με στόχο την αύξηση της οικονομικής και κοινωνικής αποδοτικότητας των δημόσιων και κοινωνικών πόρων;

Άλλωστε επί σειρά ετών οι αντιασφαλιστικές παρεμβάσεις, η εκτεταμένη ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, η διαρκής μείωση των δικαιωμάτων, των εγγυήσεων, του επιπέδου αξιοπρεπούς εργασίας και ζωής των μισθωτών και των συνταξιούχων ούτε τη «βιωσιμότητα» των Ταμείων εξασφάλισε, ούτε την οικονομική κρίση απέφυγε. Αντίθετα αξιοποιήθηκε για να αυξήσουν οι υπαίτιοι της κρίσης τα προνόμιά τους και τα κέρδη τους.

Ταυτόχρονα λειτούργησε ως προϊούσα μορφή και συντελεστής παραγωγής της. Η συνέχεια των ίδιων πολιτικών είναι προφανές ότι αυξάνει τις ανισότητες και οδηγεί σε βαθιά και γενικευμένη κρίση του βιοτικού επιπέδου.

Εδώ προφανώς και απαιτούνται τομές, ριζοσπαστικές και άμεσες παρεμβάσεις για :

•Ø Την αντιμετώπιση της διαφθοράς στις χρηματοοικονομικές ροές και συναλλαγές στο σύνολο του διοικητικού και οικονομικού συστήματος, δημόσιου και ιδιωτικού.

•Ø Την αλλαγή στη δημόσια διοίκηση με βάση το ερώτημα ποια Διοίκηση χρειαζόμαστε, πως την οργανώνουμε, τι στελέχωση απαιτείται αλλά και ποιο μοντέλο οικονομίας προωθούμε, πως λειτουργεί ο δημόσιος έλεγχος, εντάσσεται ή υπερβαίνει το συλλογικό δημόσιο και κοινωνικό συμφέρον;

•4. Οι προβλέψεις είναι ασταθείς, τα σενάρια αναθεωρούνται. Η κρίση που θα τελείωνε σε έξι μήνες, ύστερα οκτώ, μετά δώδεκα, τώρα από το 2011 και … βλέπουμε, έχει πλέον τη δική της ιστορία. Ολόκληρη η ανάγνωση, η διαφάνεια προς την κοινωνία είναι επιβεβλημένη. Τα αίτια και οι υπαίτιοι όσο παραμένουν στο απυρόβλητο, σε διεθνές, ευρωπαϊκό, εθνικό επίπεδο, όσο τα εικονικά θα κατασκευάζουν στον πολιτικό λόγο εύκολες «λύσεις», θυσίες και υποψήφια θύματα, τόσο τα ρήγματα θα βαθαίνουν.

•5. Ειδικότερα για τη χώρα μας η απάντηση στο τρίλλημα: Δημόσιο χρέος, ελλείμματα / κοινωνική πολιτική, κοινωνικό κράτος, συνοχή / ανάπτυξη και οικονομία της οικολογίας, είναι επείγουσα με άμεσες πολιτικές και μέτρα. Ένα είναι καθαρό : το ισοζύγιο πρέπει να προστατεύσει, να ενισχύσει την κοινωνική πολιτική, το κοινωνικό κράτος, την κοινωνική συνοχή, όχι επειδή επισείεται ο κίνδυνος των κοινωνικών εκρήξεων αλλά επειδή η σύνθεση (αντί της αποσύνθεσης) ο συνδυασμός (αντί της αποδόμησης και άλλο των δημόσιων και κοινωνικών συστημάτων) δημιουργούν κοινωνική ενότητα, δηλαδή την αναγκαία βάση της κοινωνικής προσπάθειας που απαιτείται για την αντιμετώπιση, την έξοδο από τη σημερινή κατάσταση.

•6. Το δημοσιοϋπαλληλικό συνδικαλιστικό κίνημα στην οριοθέτηση αυτή καλεί την κυβέρνηση να αποσαφηνίσει πολιτικές. Εκτιμούμε ότι το φορολογικό είναι κλειδί για τα δημοσιονομικά, τη δίκαιη αναδιανομή του εισοδήματος, την υποστήριξη και διεύρυνση του κοινωνικού κράτους με αιχμή την κοινωνική ασφάλιση, την υγεία, την παιδεία. Ο προϋπολογισμός είναι μεταβατικός αφού και η ίδια η κυβέρνηση μιλά για την πιθανότητα συμπληρωματικού. Επομένως τις επόμενες εβδομάδες και τους πρώτους μήνες του 2010 πολλά κρίνονται, ακόμη περισσότερα ίσως να ανοίξουν, σημαντικά να συμβούν. Οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι, οι άνεργοι, έχουν ουσιώδη διακυβεύματα, εντείνουν τις παρεμβάσεις, τις αναπτύσσουν με αγωνιστικό τρόπο.

•7. Το δημοσιοϋπαλληλικό συνδικαλιστικό κίνημα πυκνώνει τις αγωνιστικές του παρεμβάσεις. Ιδιαίτερα στο θέμα του Ταμείου Πρόνοιας, του ΟΠΑΔ, της απαράδεκτης απόφασης του ΔΕΚ που αλλάζει τον κοινωνικό χαρακτήρα της ασφάλισης στο Δημόσιο και βρίσκεται στις μυλόπετρες των πιέσεων των Βρυξελλών, η δρομολόγηση λύσεων απαιτείται άμεσα.

Η Α.Δ.Ε.Δ.Υ. 21/12/2009 αναδεικνύει τα ζητήματα αυτά, για άλλη μια φορά, με μαζική παράσταση στο Ταμείο Πρόνοιας και τη Βουλή που συζητείται ο Προϋπολογισμός. Η κλιμάκωση και απεργιακά της δράσης μας είναι άμεση και θα εκδηλωθεί έως τις αρχές Φλεβάρη, όσο παραμένουν χωρίς απάντηση, σε εκκρεμότητα επικίνδυνης συσσώρευσης, μείζονα τέτοια θέματα για τη ζωή των μισθωτών και των συνταξιούχων.

ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΛΕΞΗ ΓΡΗΓΟΡΟΠΟΥΛΟ

Στις 6 Δεκέμβρη συμπληρώνεται ένας χρόνος από τη δολοφονία του 15χρονου μαθητή Αλέξη Γρηγορόπουλου και τις κινητοποιήσεις της νεολαίας που ακολούθησαν μέσα στο Δεκέμβρη.

Οι κινητοποιήσεις για τη δολοφονία του μαθητή ανέδειξαν όχι μόνο πτυχές που αφορούν τα δημοκρατικά δικαιώματα αλλά και τα αδιέξοδα που αντιμετωπίζει η νέα γενιά.

Μια νέα γενιά που ζει και μεγαλώνει σε ένα πολιτικό, κοινωνικό και εργασιακό περιβάλλον μέσα στο οποίο δημοκρατικά, κοινωνικά, εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα διαρκώς αμφισβητούνται και η αβεβαιότητα για το μέλλον αυξάνεται.

Μια νέα γενιά με πολλούς τίτλους σπουδών, που ζει την ανεργία, την εργασιακή και ασφαλιστική επισφάλεια και την απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων.

Το συνδικαλιστικό κίνημα αγωνίζεται να μη ζήσει η νέα γενιά με λιγότερα κοινωνικά αγαθά, εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα από αυτά των προηγούμενων.

Η Ε.Ε. της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. κηρύσσει Παναττική στάση εργασίας τη Δευτέρα 7/12, από τις 12:00 ως τη λήξη του ωραρίου προκειμένου να διευκολύνει τους εργαζόμενους στο Δημόσιο να πάρουν μέρος στο συλλαλητήριο και να διαδηλώσουν μαζί με τους μαθητές, τους φοιτητές και όλους τους εργαζόμενους για την προώθηση και επίλυση των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η νεολαία και την υπεράσπιση και διεύρυνση των δημοκρατικών και συλλογικών δικαιωμάτων.

Η Ε.Ε. της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. καλύπτει και ανάλογες αποφάσεις για κινητοποιήσεις που έχουν αποφασιστεί από Νομαρχιακά Τμήματα.

Η Ε.Ε. της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. για τα ζητήματα αυτά και μπροστά και στον προϋπολογισμό, με αιχμή την ειδικότερη διάσταση για τους μισθωτούς και συνταξιούχους του Δημοσίου, προχωρά και στις 21/12/2009 σε νέα αγωνιστική παρέμβαση.

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΥΠΟΥΡΓΟΥΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

Προς

1.- Υπουργό Οικονομικών

κ. Γιώργο Παπακωνσταντίνου

2.- Υπουργό Εργασίας και Κ.Α.

κ. Ανδρέα Λοβέρδο

ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ :

1.- Γραφείο Πρωθυπουργού

2.- Πολιτικά Κόμματα

Κύριοι Υπουργοί,

Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα ασφαλιστικά ταμεία του Δημοσίου και ιδιαίτερα το Τ.Π.Δ.Υ. και ο ΟΠΑΔ είναι οξυμμένα και για την αντιμετώπισή τους απαιτείται η άμεση κρατική επιχορήγηση.

Είναι γνωστό ότι το αδιέξοδο στο Ταμείο Πρόνοιας Δημοσίων Υπαλλήλων εκτιμάται το 2010 σε 801.140.000 ευρώ έλλειμμα. Οι εκκρεμείς αιτήσεις καταβολής εφάπαξ που δεν εξυπηρετούνται θα ανέλθουν στις 19.540 και βέβαια ο χρόνος αναμονής θα υπερβεί το 24μηνο.

Ταυτόχρονα η υποχρηματοδότηση του ΟΠΑΔ και αντίστοιχα η αύξηση των σωρευτικών ελλειμμάτων του από χρόνο σε χρόνο, οδηγεί σε μεγάλους κινδύνους την ιατροφαρμακευτική μας περίθαλψη.

Επίσης υπάρχει το κρίσιμο θέμα που προέκυψε από την απαράδεκτη απόφαση του ΔΕΚ, για την οποία το συνδικαλιστικό κίνημα αγωνίζεται για να μην υλοποιηθεί, που αποδομεί τον κοινωνικό χαρακτήρα του συστήματος και τον προσδιορίζει ως επαγγελματικό.

Κύριοι Υπουργοί,

Τα ζητήματα αυτά είναι επείγοντα και ως εκ τούτου απαιτείται άμεση, για να εξευρεθεί λύση, συνάντηση.