8 Μαρ 2009

8 ΜΑΡΤΗ 2009 - ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ

ΤΩΝ ΕΡΓΑΣΙΑΚΩΝ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΜΑΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ

Kαι φέτος η 8η Μάρτη βρίσκει τις γυναίκες σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης με μεγάλα προβλήματα.

Στα προβλήματα που υφίστατο η γυναίκα μέχρι τώρα, λόγω των ανισοτήτων που υπάρχουν εις βάρος της, προστέθηκαν και οι συνέπειες της οικονομικής κρίσης.

Η παγκόσμια οικονομική κρίση η οποία εκδηλώθηκε, λόγω της προσπάθειας των τραπεζιτών και γενικότερα του μεγάλου κεφαλαίου για ακόμη μεγαλύτερα κέρδη, επηρεάζει όλους τους τομείς της οικονομίας, γίνεται όμως προσπάθεια να ξεπεραστεί για άλλη μια φορά, περιορίζοντας τα δικαιώματα των εργαζομένων.

Οι κατευθύνσεις που δίνονται -έκθεση του διοικητή της Τραπέζης Ελλάδος - για λήψη πιο σκληρών μέτρων, δηλαδή, περιορισμός μισθών, υποβάθμιση ασφαλιστικών δικαιωμάτων θίγουν άμεσα τους εργαζόμενους και ιδιαίτερα τις γυναίκες.

Η ανεργία αυξάνεται αλματωδώς σε όλες τις χώρες, στη δική μας όμως, όπου η ανεργία, ιδιαίτερα των νέων γυναικών, είχε φτάσει ήδη στο 26% (σύμφωνα με τα περσινά στοιχεία) τείνει να πάρει εκρηκτικές διαστάσεις.

Η αποδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων ακόμη και στο Δημόσιο είναι το μεγάλο πρόβλημα που επηρεάζει ιδιαίτερα τους νέους και τις γυναίκες.

Οι προσλήψεις όχι μονίμου προσωπικού αλλά μόνο συμβασιούχων έργου, stage, μερικής απασχόλησης, κυριαρχούν, με αποτέλεσμα, οι επισφαλώς εργαζόμενοι με οποιοδήποτε τρόπο να αποτελούν ήδη το 25%-30% των εργαζομένων στο Δημόσιο.

Αυτό έχει σαν συνέπεια και τη διάσπαση της συλλογικότητας της εργασίας αλλά και την κατάρρευση των Ασφαλιστικών Ταμείων των εργαζομένων στο Δημόσιο.

Η ανάθεση αρμοδιοτήτων του Δημοσίου σε ιδιωτικές εταιρείες με τη χρησιμοποίηση προσωπικού, των οποίων τα εργασιακά δικαιώματα παραβιάζονται κατάφωρα, αποτελεί ένα γεγονός το οποίο μας προσβάλλει όλους.

Δυστυχώς όμως η παραβίαση αυτή αφορά σε μεγάλο βαθμό τις γυναίκες. Το παράδειγμα Κούνεβα - Γυναίκα, Εργαζόμενη, Συνδικαλίστρια, Μετανάστρια - η οποία δέχτηκε και δολοφονική επίθεση λόγω της συνδικαλιστικής δράσης, αναδεικνύει με τραγικό τρόπο, τα προβλήματα των γυναικών που εργάζονται με επισφαλείς σχέσεις εργασίας και πρέπει να αποτελέσει «καμπανάκι» για όλους και όλες μας.

Πρέπει να αντιληφθούμε όλες μας ότι ο περιορισμός των δικαιωμάτων των εργαζόμενων που δουλεύουν δίπλα μας επηρεάζει ή θα επηρεάσει άμεσα και εμάς.

Βεβαιότητες για εργασιακή και ασφαλιστική προστασία κατηγοριών εργαζομένων, έναντι των υπολοίπων, δεν υπάρχουν.

Αυτό αποδεικνύεται και από τον τρόπο που μεθοδεύεται η υποβάθμιση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων στο Δημόσιο και ιδιαίτερα των γυναικών.

Ήδη έχει παραπεμφθεί η χώρα μας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο και αναμένεται απόφαση για εξίσωση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης ανδρών - γυναικών.

Ο τρόπος που μεθοδεύτηκε η υπόθεση αυτή, η στάση της Ελληνικής Κυβέρνησης αλλά και οι γενικότερες συνέπειες που θα έχει για όλους μας μία αρνητική εξέλιξη, αποδεικνύει ότι βρισκόμαστε όλοι απέναντι σε μια συνολική επίθεση.

Η παραπομπή της χώρας μας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, χωρίς να έχει προηγηθεί προσφυγή ιδιώτη, αλλά και το επιχείρημα που χρησιμοποιήθηκε σαν βάση της παραπομπής, ότι η ασφάλιση των δημοσίων υπαλλήλων είναι επαγγελματική και όχι κοινωνική όπως είναι, αποτελεί το μεγάλο πρόβλημα.

Επαγγελματική ασφάλιση σημαίνει ιδιωτική ασφάλιση, δηλαδή όχι προστασία του Κράτους.

Δυστυχώς η Ελληνική Κυβέρνηση και με την πρώτη απάντηση της, αλλά και με την γενικότερη στάση της, κυριολεκτικά φυγομάχησε και ουσιαστικά ανέχθηκε την παραπομπή της για ένα τόσο σοβαρό θέμα.

Είναι αδιανόητο να μην μπορεί το Ελληνικό Κράτος με επίσημα στοιχεία να ανατρέψει τα εντελώς αβάσιμα επιχειρήματα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Η Α.Δ.Ε.Δ.Υ σε συνεργασία με την Γραμματεία Γυναικών και με στοιχεία που συγκέντρωσε από τις Δημόσιες υπηρεσίες, πήρε συγκεκριμένες πρωτοβουλίες προς τον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου και τους Έλληνες Ευρωβουλευτές στην προσπάθεια της να ανατρέψει τα επιχειρήματα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και να επηρεάσει την κρίση.

Είμαστε εν αναμονή της τελικής έκβασης, η οποία φυσικά δεν εξαρτάται από μας (η παραπομπή αφορά την ελληνική πολιτεία), θεωρούμε όμως αδιανόητο, στοιχεία που μπορεί να προσκομίσει μια Συνδικαλιστική Οργάνωση να μην μπορούσε να τα προσκομίσει το Ελληνικό Κράτος εγκαίρως.

Δηλώνουμε όμως, ανεξάρτητα από την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, ότι θα αγωνιστούμε για την κατοχύρωση των δικαιωμάτων των γυναικών, δικαιωμάτων που απορρέουν από τον διπλό κοινωνικό τους ρόλο.

Εξίσωση προς τα πάνω των ορίων ηλικίας ανδρών και γυναικών θα έχει μεγάλες συνέπειες για την οικογένεια, για την ελληνική κοινωνία αλλά και για τα ίδια ασφαλιστικά ταμεία των δημοσίων υπαλλήλων.

Τις όποιες θετικές διακρίσεις υπέρ των γυναικών, επιβάλλουν κυρίως η έλλειψη κοινωνικών υποδομών που έπρεπε να υπάρχουν για την στήριξη της οικογένειας και την εξασφάλιση της κοινωνικής και επαγγελματικής εξέλιξης της γυναίκας.

Ο περιορισμός δικαιωμάτων με το πρόσχημα της ισότητας χωρίς να έχουν προϋπάρξει μέτρα που να κατοχυρώνουν αυτή την ισότητα, ουσιαστικά αποτελούν ένα νέο χτύπημα κατά των γυναικών.

Η Γραμματεία Γυναικών Α.Δ.Ε.Δ.Υ έχει προτείνει και στο παρελθόν ουσιαστική δέσμη μέτρων για την προώθηση της Ισότητας, από τα οποία δυστυχώς ελάχιστα έχουν υλοποιηθεί. (μόνο η χορήγηση άδειας οικογενειακών διευκολύσεων και στον πατέρα).

Εμείς όμως επιμένουμε διότι πιστεύουμε ότι με τους Αγώνες όλων μας, παρά τις δύσκολες συνθήκες θα αναγκάσουμε τις Κυβερνήσεις να τα υλοποιήσουν και συγκεκριμένα:

Μέτρα που:

1) Να στηρίζουν την εργασία,

2) Να αντιμετωπίζουν την μεγάλη ανεργία στις γυναίκες,

3) Να εξασφαλίζουν την επαγγελματική εξέλιξη με βάση τα προσόντα που έχει σήμερα η γυναίκα,

4) Να κατοχυρώνουν και να διευρύνουν τα ασφαλιστικά της δικαιώματα

5) Να αναβαθμίζουν το κοινωνικό κράτος και τις παροχές προς την οικογένεια

6) Να προωθούν την αλλαγή των πολιτιστικών προτύπων ώστε να αναδεικνύουν την γυναίκα ισότιμη με τον άνδρα σε όλους τους τομείς.

Συγκεκριμένα προτείνουμε:

1. Αντιμετώπιση της ανεργίας και ιδιαίτερα της αυξανόμενης ανεργίας των γυναικών, που εξακολουθεί να είναι υπερδιπλάσια αυτής των ανδρών.

2. Ενιαία σχέση εργασίας για όλους τους εργαζόμενους στο Δημόσιο – όχι στις ελαστικές μορφές απασχόλησης.

3. Εξασφάλιση ίσων ευκαιριών για εργασία και επαγγελματική εξέλιξη (προαγωγές κλπ) και για τα δύο φύλα.

4. Αναγνώριση της προσφοράς της γυναίκας στην οικογένεια όσον αφορά τα ασφαλιστικά της δικαιώματα και συγκεκριμένα:

α.-Εφαρμογή των διατάξεων που αφορούν την αναγνώριση πλασματικού χρόνου υπηρεσίας ανάλογα με τον αριθμό των παιδιών όπως ισχύει και στον Ιδιωτικό Τομέα και για τις γυναίκες στο Δημόσιο.

β.-Χορήγηση της σύνταξης (αφορά και τους δύο συζύγους) στον επιζώντα σύζυγο Δημ. Υπάλληλο σε περίπτωση θανάτου του/της συζύγου ανεξαρτήτως προϋποθέσεων, σύμφωνα με τα ισχύοντα για τους ασφαλισμένους των υπολοίπων Ταμείων.

γ.-Χορήγηση της εφάπαξ αποζημίωσης και των μερισμάτων στους κληρονόμους χωρίς προϋποθέσεις σε περίπτωση θανάτου του Δημ. Υπάλληλου.

Άδειες μητρότητας

α. Αύξηση της άδειας μητρότητας και δυνατότητα χορήγησής της σ’ όλες τις εργαζόμενες στο Δημόσιο ανεξαρτήτως εργασιακής σχέσης.

β. Αύξηση της άδειας μητρότητας ή επέκταση μειωμένου ωραρίου σε περίπτωση διδύμων.

γ. Επιπλέον μέτρα διευκόλυνσης (άδειες – ωράριο) για γονείς παιδιών με ειδικές ανάγκες.

δ. Λήψη ουσιαστικών μέτρων (άδειες, λήψη στεγαστικών δανείων με καλύτερες προϋποθέσεις) για τη στήριξη μονογονεϊκών οικογενειών.

ε. Χορήγηση άδειας (συγκεκριμένων ημερών) σε περίπτωση ασθένειας παιδιών.

στ. Αύξηση των ημερών αδείας για σχολική παρακολούθηση.

ζ. Λήψη ουσιαστικών μέτρων (αύξηση της άδειας και καλύτερη ρύθμιση αυτής) σε περίπτωση υιοθεσίας τέκνου.

η. Λήψη ειδικών μέτρων στήριξης για την άγαμη μητέρα (τα μέτρα που αναφέρει ο νέος Υπαλληλικός Κώδικας είναι ανεπαρκή και υπολείπονται αυτών στον ιδιωτικό τομέα).

θ. Μέτρα διευκόλυνσης για τους γονείς παιδιών εξηρτημένων από ουσίες που παρακολουθούν προγράμματα αποτοξίνωσης (το πρόβλημα έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις και η πολιτεία αρνείται να το αντιμετωπίσει συνολικά).

Παροχές

α. Χορήγηση του οικογενειακού επιδόματος (10% γάμου και 5% τέκνου) υπολογιζόμενο με βάση το 18ο κλιμάκιο της ΠΕ κατηγορίας (είναι απαράδεκτο σήμερα το επίδομα γάμου να είναι 35€ και το επίδομα τέκνου 18€).

β. Το επίδομα τέκνου να αυξάνεται σε ποσοστό από το τρίτο παιδί και πάνω.

γ. Διπλασιασμός του επιδόματος τέκνου για παιδιά με αναπηρία άνω του 67%.

δ. Επίδομα τοκετού 3.000 € τουλάχιστον (το πραγματικό κόστος είναι πολύ μεγαλύτερο), αναπροσαρμοζόμενο από τις εκάστοτε Συλλογικές Συμβάσεις στο Δημόσιο.

ε. Ίδρυση βρεφονηπιακών σταθμών (με πλήρη ωράρια, δωρεάν) και χώρων φροντίδας παιδιών και ηλικιωμένων, επέκταση του μέτρου της «Βοήθειας στο Σπίτι» για όλο τον πληθυσμό και ανάλογα με τις σημερινές ανάγκες. Αν δεν υπάρχουν βρεφονηπιακοί σταθμοί, χορήγηση ειδικού επιδόματος για κάλυψη της σχετικής δαπάνης.

στ. Χορήγηση του επιδόματος γάμου που αποτελεί οικογενειακό επίδομα, σε όλες τις μονογονεϊκές οικογένειες εφόσον υπάρχουν παιδιά και ανεξαρτήτως ηλικίας αυτών.

Πολιτική ενθάρρυνσης και διευκολύνσεων των γυναικών

με στόχο την ενδοϋπηρεσιακή επιμόρφωση και επαγγελματική εξέλιξη για διαρκή εκπαίδευση στα νέα τεχνολογικά δεδομένα.

Εξασφάλιση με συγκεκριμένα μέτρα της ισόρροπης συμμετοχής ανδρών και γυναικών στα κέντρα λήψης αποφάσεων.

Oι εργαζόμενες γυναίκες

στο Δημόσιο δηλώνουμε ότι πιστεύουμε και διεκδικούμε την ισότητα, δεν δεχόμαστε όμως με άλλοθι την ισότητα, η οποία

δεν υπάρχει, διότι δεν έχουν προωθηθεί ουσιαστικά μέτρα από την Πολιτεία,

να ανατραπούν ασφαλιστικά δικαιώματα που αφορούν

τις γυναίκες αλλά και τους άντρες δημοσίους υπαλλήλους.

Θα παλέψουμε

για την κατοχύρωσή τους

Θα αντισταθούμε

στη συνολική επίθεση που δεχόμαστε οι εργαζόμενες και οι εργαζόμενοι,

όλης της χώρας,

όλου του κόσμου.

Από τη Γραμματεία Γυναικών της Α.Δ.Ε.Δ.Υ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου